همجوشی تصاویر اسپکت و ام آر آی مغز مبتنی بر روش های حوه ی تبدیلات

تصویر برداری از مغز به دو گونه می باشد: تصویربرداری ساختاری و تصویربرداری عملکردی. در تصویر برداری ساختاری شاهد اطلاعاتی مربوط به آناتومیک و ساختار مغز هستیم. در حالی که تصویر عملکردی بیانگر فعالیت مغز در نواحی گوناگون می باشد. تفسیر جداگانه ی این تصویر ها برای پزشک امری دشوار است و از طرفی تصاویر عملکردی مثل اسپکت از رزولوشن پایینی برخوردارند در حالی که تصویر ساختاری مثل ام آر آی رزولوشن مکانی خوبی به خصوص برای بافت ها ی نرم ارائه می کند بنابراین مطلوب است که با ترکیب اطلاعات این دو تصویر نهایتا به تصویری رسید که بتواند به صورت همزمان هم اطلاعات آناتومیک و هم اطلاعات عملکردی را ارائه کند و به علاوه وضوح و اطلاعات بیشتری نسبت به تصاویر اولیه داشته باشد تا بتوان از این طریق قابلیت اطمینان در تشخیص و درمان را بالا برد. در این طرح شیوه ای برای همجوشی تصاویر اسپکت و ام آر آی معرفی شده است که شیوه ی اول تصاویر ورودی را به کمک تبدیل موجک مختلط دو درختی به مولفه های فرکانس بالا و فرکانس پایین تجزیه می کند سپس از دو قانون همجوشی متفاوت برای ترکیب مولفه های فرکانسی استفاده شده است. قانون همجوشی انرژی محلی برای ترکیب ضرایب فرکانس پایین به کار رفته است. و چون اطلاعات فاز در پردازش تصویر از اهمیت بالایی برخوردار است از قانون همجوشی مبتنی بر اندازه و فاز برای ترکیب ضرایب فرکانس بالا بهره برده شده است. در شیوه ی دوم از تبدیل کانتورلت که یک تبدیل دوبعدی و جهتی می باشد برای تجزیه تصاویر به مولفه های فرکانسی استفاده شده است و در نهایت از قوانین آنالیز مولفه های اساسی و انرژی محلی برای ترکیب ضرایب فرکانس پایین و بالا استفاده شده است در نهایت، الگوریتم های ارائه شده برای همجوشی تصویر طبق ارزیابی های کمی و کیفی، عملکرد بسیار بهتری را در مقایسه با سایر متدها داشته اند. بر طبق مقایسات کمی مشهود است که الگوریتم های ارائه شده در مقایسه با سایر الگوریتم ها توانسته اند اطلاعات بیشتری در تصویر خروجی ارائه کنند علاوه بر این الگوریتم های پیشنهادی توانسته اند میزان مشابهت بیشتری با تصاویر ورودی ارائه کنند. از طرف دیگر اطلاعات لبه ی بیشتری نیز فراهم کرده اند. و نهایتا نیز با اعمال نویز و چرخش به تصاویر منبع شاهد عملکرد بهتر متد ارائه شده مبتنی بر موجک مختلط دو درختی می باشیم در واقع با افزودن چرخش به تصاویر منبع می توان میزان تغییرپذیری با جابه جایی متدهای مختلف را ارزیابی کرد که نتیجتا شاهد عملکرد بهتر متد ارائه شده مبتنی بر موجک مختلط دودرختی در قیاس با سایر متدها می باشیم.